Өлеңдер ✍️

Ішейікші шараптан.
Қымсынба түк,
Өмір мені жіберді тылсымға атып.
Көмейдегі күлкілді күмәніме,
Мүйнет сайын барамын шым-шым батып.
Арақ мені бәрінен арашалар,
Алдымда тұр ызғарлы қараша... қар.
Мынау жалған тірлікпен:
Жалған суды –
Ішкен адам, байқаймын, жараса алар.
Күн кешемін құлазып, талығып тым,
Сары уайым сайқалсың, салыныппын.
Құжырасыз халімді сұрамашы,
Табы батты арқама тағылықтың.
Зымысқы уақыт соңымнан тын алады,
Иба – артымда, алдымда – жын алаңы.
Ішейікші арақтан көксауыр бір,
Дәм-тұзымыз ертең-ақ тынады әлі.
Қаз мойынды әкелші, потал қағаз,
Арақ боп тұр біздегі отандағы «аз».
Марқадамды таппады мантығандар,
Абыз деген атақ пен сақалға мәз.
...Ішейікші арақтан потал қағаз.