Өлеңдер ✍️

Құс қайтады, иектейді бір бәле,
Сен көрмейсің, есікті ашып кірді, әне.
«Атым бар» деп, қоймай қойды мазаны ап,
Тұлпарына мінейікші жүр, кәне.
Ақ боз ат қой: ақ сұлы жеп жараған,
Шапқан кезде кедергі емес жар оған.
Бұлт еліне сіңіп кетіп барамыз,
Аспан шалдың кіндігінен тараған.
Құстар қайда-а, тым төменде тізілген,
Әй, бәлекет, қалдың ба ақыр ізімнен.
Қобызы бар ұшырастым Қорқытпен,
Нарға мініп,
Жетелеген жүз інген.
Тірі екен ғой, ажал бұған жетпеген,
Қандай ғажап қасиетті ең көк деген.
Тізгінімді тарттым сәл-пәл аңырып,
Керуенге...
Күнге қарай беттеген...