Өлеңдер ✍️

  17.06.2022
  131


Автор: Серік Жетпісқалиев

КӨҢІЛІҢ СЕНІҢ ӨТКЕНДІ ЖОҚТАДЫ МА?

Түсіп алып көне бір соқпағына,
Көңілің сенің өткенді жоқтады ма?
Кездестің бе, таңырқап, әлі күнге,
Жайнап жатқан жырымның шоқтарына!
Наз айтты ма, тал-тоғай, тілдеді ме,
Майда-қоңыр ендің бе, түндеріңе.
Кездестің бе таңырқап, әлі күнге,
Үзілсе де солмаған гүлдеріме?!
Көз қысты ма, жадырап, жұлдызымыз,
Жұлдызымыз – қапалы мұңлығымыз.
Жерде жүріп екеуміз қиналсақ та,
Соған жетіп қалмағай “ұрлығымыз”.
Қарайлаудан, мейлі, көз талай талсын,
Жырым бүрін өзіңсіз қалай жарсын.
Ошақ жаққа кешкілік бара жатып,
Жұлдызыңа баяғы қарай салшы…




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу