Өлеңдер ✍️

Құрамай қапқан аязды, ақ таң Тұстардай,
Түнемелі өлке, түксиген қырлар,
Түнгі ызғар.
Қонады қалқып қанатсыз сансыз
Құстардай,
Жолақты көкке мұржадан ұшқан
Жұлдыздар.
Кіреуке жібек қоңыр төскейге
Қамалған.
Тып-тыныш аумақ (Байғыздың ғана Шыңда әні...)
Тың иісін сүйреп жабықтан енген
Самалға
Майшамның жүзі «төр жаққа кел» Деп ымдады.
Сонау биікке шырқаған шоқтар
Зау қайғы,
Алабұртады көкірек
-дүлдүл басылмай.
Зілмауыр тұстың маңайында
Аунайды,
Түнгі ауыр қараңғы, арудың қараша Шашындай.