Өлеңдер ✍️

Қазақтың сәні – домбыра
Думанды тойын ашатын.
Қазақтың жаны – домбыра
Мұңы мен шерін басатын.
Адамға дәру күмбірі,
Баураған кіші-үлкенді.
Бойдағы дерттің білгірі,
Жөндейтін тозған жүйкеңді.
Наз айтады домбыра,
Арудай әні келісті.
Азайтады домбыра
Жүрекке батқан берішті.
Екі ішек үні талмайды,
Үзілмес тәтті үміттей.
Ғашықтық тілін жалғайды,
Құмартқан қыз бен жігіттей.
Сегіз перне сезімтал,
Қос ішектің үнін жебеген.
Өрбітер әуен өрімтал,
Құйғытар күйші көреген.
Қияға құстай ұшырар,
Домбыра – әншінің қанаты.
Шекітіп, қағып құлшынар,
Басылмай іңкәр тағаты.
Шешен де тапқыр қатарда,
Төселген ұлттық мол мұра.
Ауадай қажет қашанда
Бір үйге бір домбыра.