Өлеңдер ✍️

I
Кеудемде сан арман,
Оятты-ау көз iлсем.
Үзiлген жанардан,
Сағыныш едiң сен.
Жасырған сырларым,
Ұйқымды ұрладың.
Қайда алып барасың,
Жылдарым.
Боталап көздерiм,
Қарадым сезбедiң.
Қиналдым қия алмай,
Аяулы кездерiм.
Көңiлдi шайқаған,
Қайыңдар айтады ән,
Ол көктем оралмайды қайтадан.
Есiмде сол күзгi,
Айырған жол бiздi.
Сен қалай ұмыттың,
Қара көз сол қызды.
Қоштастық мәңгiлiк,
Атқанда таң күлiп,
Кеттiк-ау бақытты бiз қалдырып.
II
Кездескен белесiңмен,
Шықпайсың сен есiмнен.
Уақыт та жылжып жатыр,
Аяулы елесiңмен.
Аялап гүлдерiмдi,
Бақытты күндерiмдi.
Есiме жиi аламын,
Үздiккен түндерiмдi.
Гүлiм сезем,
Сол бiр өзен,
Арнасына тола алмайды.
Өткен күндер,
Айлы түндер,
Көңiлдерден жоғалмайды.
Бұл жалғанда ешбiр ару,
Дәл өзiңдей бола алмайды
Құстар қайтар,
Әнiмдi айтар,
Ол көктем оралмайды.
Кезгенде бұлақ қырды,
Көңiлде сұрақ тұрды.
Бiзбенен жаңбырлы кеш,
Қосылып жылап тұрды.
Еркелеп күлiмдеген,
Жайнаған гүлiм деп ем.
Екеумiз қоштасарда,
Саусағың дiрiлдеген.