Өлеңдер ✍️

Бәйге бітті.
Арамтер боп шаршаған
бір бозбасты сөзге жығып барша адам,
«Байкем тойы жақты ма?» деп аңқылдап,
алма-кезек қағып мені арқадан,
боз үйлердің белдеуіне ат байлап,
боза сілтеп,
нарын жеуге тарқаған.
Жал-құйрығын желбіретіп күз желі,
Жортып өтті сәйгүліктер тізбегі,
«Қазағыма мінгізейін бір ат» — деп,
Марқабай дос ең жүйрігін іздеді,
менің көзім аққу мойын атта емес,
атқа мінген аққу мойын қызда еді...
Жомарт халық көрмедім мен қырғыздай,
мәпелейді-ау мойыныңды бұрғызбай.
Ат мінгізіп,
қалпақ тартып жатса да,
мақсым сілтеп отырмын мен дым қызбай.
Түн түнегін тіліп түскен жұлдыздай,
өзегімді өртеп кеткен қу қызды-ай!
Бозадан соң бал-бұл жанып,
нұрланып,
тек қазақша ырдайды екен бұл халық,
қонақкәде қайтарар ем қырғызша
тіл байланған,
отырғам жоқ бұлданып:
«Айылдың арғы жағынан...»
аттан түсіп жолығар ма ем ұрланып!..