Өлеңдер ✍️

  13.06.2022
  77


Автор: Ұлықбек Есдәулет

ЖАРЛЫ ТІЛ

Көркіңді сенің ашуға
тілім жетпейді,
Өртіңді сенің басуға
білім жетпейді.
Қоңырауыңды
қағуға қолым бармайды,
Омырауыңды
ойнатып дірілдет, мейлі.
Қиылып маған қарадың
бүйірдегі оттай,
Бұйығып барам, қарағым,
сүюге батпай.
Тайқарға мінген құрдасым
үйінде жатпай,
«Байталда нең бар, деп жүрер,
үйірдегі аттай».
Ақ мәрмар қыздың балтыры
қарды күреді,
Алдаспан көздің жарқылы
жанды тіледі.
Көзел қыз көзін сүзгенде
қырқылып қалар
Біздің тіл өзі не қылған
жарлы тіл еді!?.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу