Өлеңдер ✍️

Мен сені ұмытқым келді!
Өзіңмен кешкен тұнық күндерді,
аспаны шайдай тымық түндерді,
ұмытқым келді, ұмытқым келді.
Тағдырым маған сынық гүл берді,
қабағы қатып, қырық түрленді,
жанымды менің ұғып, кім көрді?
Бәрін де бәрін ұмытқым келді,
ұмытқым келді!
Жаурады сенім, үміт, арманым,
сезімнің нәзік гүлі тоңғанын
сезіне тұрып жылыта алмадым,
қадалған маған жауқазын жанар,
өзіңді, бірақ ұмыта алмадым,
ұмыта алмадым...
Қылтиған қардан жауқазын ғұмыр
қытымыр қыстан тірі қалғанын,
қауызына оның қыраулы шықтай
қаңтардың демі — уы тамғанын,
сен үшін енді тірліктің мынау
соқыр тиындай құны қалғанын,
сезініп тұрып ұмытам қалай,
ұмыта алмадым... ұмыта алмадым...