Өлеңдер ✍️

Қызым – гүлім тамашалы,
Әр қылығың жарасады.
Мінездерің аумай қалған
Анасының бала шағы.
Қызғалдағым – гүлім менің,
Еркеледің, күлімдедің.
Түздің гүлі болғаныңмен,
Түріңде тұр түрім менің.
Әсем гүлдер түз қонағы,
Қыздан қимас із қалады.
«Қонақ қой» деп төрді беріп,
Қадірлеген қыз баланы.
Өмір-өзен алабында
Қарсы тұрып бар ағынға.
Бір ошақтың отын жағып,
Үй болуға жарадың ба?!
Тәтті ең қандай сол шақтарда,
Жыр айналып қол соққанға.
Жүруші едің таласып қап
Анаң таққан моншақтарға.
Сен бір үйдің көркемісің,
Сен деп бір күй шертеді ішім.
Қараша үйге қарлығаш боп,
Оралып жүр, ерке құсым.