Өлеңдер ✍️

  12.06.2022
  93


Автор: Алмахан Мұхаметқалиқызы

СЕРІК ЗЕЙНОЛЛАҰЛЫНА

Иә, дұрыс сезесіз, дәрігерім,
Жүрек, бауыр сырқат-ау бәрі менің.
Мендегі осы дерттің болғандығы
Қасымда жүргендердің бәріне мін.
Мен сөйлесем, жүректі жарып айтам,
Кемшілікті жүрекпен налып айтам.
Көңілдің сарапшысы – асау жүрек,
Нашар болмас байғұстың халы қайдан?
Басым ба, басым менің – ой қақпаны,
Жазмышым жастығымды ойлатпады.
Басым – доп, ойға соқтым, қырға соқтым,
Басты қайтіп сау қойсын ой көкпары?
Тамағым ба, айтпаймын көп ойымды,
Қайтейін жалған деген көк ойынды?
«Басқа бәле тілімнен» болмасын деп,
Тамағыма кептеген көп ойымды.
Балалар ойлантады жиі мені,
Ана – борыш үміттің жиі лебі.
Құрсағым бір құрысып, бір тырысса,
Алпыс екі тамырдың күйігі еді.
Қос бүйрегім кейде, рас, қысылады,
Талант тағдыр тіл-көзден ұшынады.
Жең қысқа, жолым қысқа, қысыламын,
Өмір қысқан бүйрек сыр ұсынады.
Сегізкөз бе, сегізкөз сықырлайды,
Бірақ өнер өрлейді, ұтылмайды.
Өнер жүгін арқалап мен келемін,
Содан болар, белім де бытырлайды.
Серік қажы, иідім ақ сөзіңе,
Тылсымның табиғаты нақ сезіле.
Аспан текті адамдар өте сирек
Дәлдеп шұқып қалатын дәт көзіне.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу