Өлеңдер ✍️
  12.06.2022
  78

Автор: Алмахан Мұхаметқалиқызы

ЖАН ШУАҚ

Жанымның шуағы деп күнге сенiп,
Мен кейде өздi-өзiммен тiлдесемiн.
Ойраны шыққан дала секiлденiп,
Қорғансыз қоңырайған күй кешемiн.
Кей-кейде өзгешемiн, таңғаламын,
Беймезгiл тосылғандай арман-әнiм.
Жүзi қайтқан тағдырдың пышағынан
Қорғансыздау жаныммен қорғанамын.
Бере көрме, тағдырым, қосыма мұң,
Мен сонша мұң-мұнардан тосыламын.
Қынабы жоқ қылыштан қорыққандай
Күтпеген жанжал шықса шошынамын.


  шуақ Алмахан Мұхаметқалиқызы өлеңдері Алмахан Мұхаметқалиқызы

Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Қарап көріңіз 👇

  О, тағдырым, жанымнан соқпа менi... ᐈ
  Өткендi сұрап бүгiннен... ᐈ
  Сен екеумiз – ᐈ
  Сағыныш-ай, өзегi құрақ-құрақ... ᐈ
  Бiлмеппiн-ау болатынын арты мұң... ᐈ

Пікір жазу