Өлеңдер ✍️

Қонақ боп келсең еліме,
Қазақтың қара домбырасын,
Тыңдамай кетпе, бауырым.
Сағынышыңды шертіп жеткізер,
Шалғайдан туған жеріңе,
Күйшісін көргін ауылдың.
Шеменді, шерлі, шертпелі,
Бұл күйдің ғажап сарынын.
Ұғына білсең, бас иіп,
Қасиет тұтып жүрерсің
Бабамның ғажап дарынын.
Жан өзегін суырып,
Өксіп бір шыққан бұл күймен,
Ботасынан айрылған,
Аруана да исінген.
Шаңыраққа қонақтап,
Қияда ұшқан қыран да.
Есікке келіп емінген,
Ұяда жатқан жылан да.
Босап та кетер көңілің,
Шертпе күйдің шерлі ішегі секілді.
Жина, бауырым, есіңді,
Сендей талай өкінді.
Осы күйлер шықпай тұрған заманда,
Көсем бастар, шешен тілдер кесілді.
Бұл домбыра қара жүрек,
Хан қаһарын қайтарып,
Хан да, би де өзі болып,
Айтқан әділ шешімді.
Содан көздің сұғы өтіп,
Тартар беті тесілді.