Өлеңдер ✍️

Күліп тұрған дүние жылап қалып,
Асқақтаған арманым құлап қалып.
Көріне алмай көзіне көптің енді,
Отырдым мен жылыстай жырақ барып.
Жыртық-жыртық жүректен жыр ақтарып,
Көк тас болып қатқан шер көмейдегі,
Тарқатылды жанардан бұлақтанып.
Ашылғандай күн көзі ашылдым-ау,
Сіркіреген жаңбыр ма жасым мынау?
Шүкіршілік етпестен өткен іске,
Берекемді несіне қашырдым-ау.
Күйректікке құрығыр көп беріліп,
Ағарып та кетіпті шашым мынау