Өлеңдер ✍️

Өтіпті жылдар, ұмыт та болған секілді,
Ең алғаш сені көргенім гүлдей шағыңда.
Қалқалап сонда алқызыл арай бетіңді,
Дірілдеп қана тұрып ең үнсіз жанымда.
Алқынды жүрек атылар жанартаудай-ақ,
Мен күйдім сенің, сен күйдің менің табыма.
Мұқаттың бірақ, қас дұшпан ата жаудай-ақ,
Қондың да бір күн басқаның бақша-бағына.
Ойлаумен сені ортайған көңіл толмады,
Жауқазын едім, жара сап кеттің жаныма.
Өтті ғой жылдар өкініш болып, өрт болып,
Күтпеген жерден кездесіп тұрсың тағы да.
Айналып келсе бүлдіршін күндер, дариға-ай,
Қауызынан қайта жарылса,
Күтер ме ең мені, күтер ме ең мені мәңгілік,
Байланып бақсыз тағыңа.