Өлеңдер ✍️

Мені тебірентеді:
Бабалардың қан төккен тұғыр-қамалы,
Қираған қала тұрғындарының су түбіндегі құмыралары,
Мешіттердің заңғар көкке асқақтаған мұнаралары.
Мені күнірентеді:
Жерді улап жатқан зымырандардың ұшар алаңы,
Өрісте жүрген жылқыны тұсағандары,
Жазармандардың шала піскен шығармалары.
Мені күйзелтеді:
Жағымпаздардың құлдық ұрып жасағандары,
Қомағайлардың қазақтың асын асағандары,
Өсер ұлдың өгейге еліктеп, ұқсағандары.
Мені егілтеді:
Қымыз бен шұбат ішіне қосылған дəрі,
Жетім мен жесір естілген тасадан зары,
Келетін ұрпақ ұшатын басынан бағы.
Алдымда не күтеді?
Сауық пен сайран –
Барлығы кетеді ойдан,
Төбеге қара бұлт келіп қанатын жайған,
Көкіректе шер-шемен, құса қалады...