Өлеңдер ✍️

  28.05.2022
  111


Автор: Асылбек Жаңбырбай

Естелік

Ерке тамыздың бесі ме бүгін,
Несіне, күнім, күрсіндің?
Мен деген – ерте күйініп кектен,
Қиылып кеткен қыршынмын...
Біздің несібе – сағынышы көп,
Бағынышы жоқ ғашықтық.
Бір-бірімізге қаратты Құдай,
Жаратты құлай асық қып.
Сәулелі сезім жүрекке сіңбек,
Тілектесім боп жүре бер.
Қасыма келсең күш-ағын тасып,
Құшағыңды ашып күле кел.
Су суиды ертең – сүмбіле туып,
Гүлді де қуып сырдаң күз.
Шексіз дүниеде бағын іздеген –
Жанымызбенен нұрданбыз.
Белгілі маған көлгір емесің,
Мөлдір елесің түн кезген.
Сақтайын сені – сормаңдай қылар,
Жолдан тайдырар тіл-көзден.
Ерке тамыздың бесі ме бүгін,
Несіне, күнім, күрсіндің?
Мен деген – ерте оралып көктен,
Жоғалып кеткен тылсыммын...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу