Өлеңдер ✍️

  26.05.2022
  103


Автор: Ерғали Бақаш

Түн менің жұбанышым

Түн мені түрткілейді,
Тұншығып қалатындай.
Ақ бұлттар күркірейді,
Тағы да жауатындай.

Тарс жұмып, көзімді ашсам,
Түнектен ораламын.
Тас түйін сөзімді айтсам,
Кебінге оранамын.

Несіне қымсынамын,
Түн менің жұбанышым.
Қол созып ұмсынамын,
Қылпылдап тұрады ішім.

Көрінбес көзге тұнық,
Бар онда ғажайып бір.
Құнықсаң түнге құнық,
Ықылас азайып тұр.

Түн деген қара кісі,
Қара атын қамшылайды.
Ақша бұлт жыламсырап,
Көз жасы тамшылайды.



Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу