Өлеңдер ✍️

  25.05.2022
  117


Автор: Жақсыбек КЕМАЛ

Жауабы аз, сұрағы көп өмір ең

Жауабы аз, сұрағы көп өмір ең
Өлмесіме сенгенмін.
Тосырқанып, тосын «сыйға» көмілем –
Өгей тағдыр – ерген мұң!
Жердің беті жесірліктен жуасып
Асаулыққа бас ұрған.
Жетімдігі пері-тірлік дуасы, ұқ
Мойынына асылған.
Мендік сезім сағыныштың дауылы
Бақыт үшін жоқ төрі.
Ал, аспанға ащы айқайдың «тәуірі» –
Көкке ұлыған Көкбөрі!
Қасқыр ойдың қармағынан қашам ба?
Тығыларым түнек-түн?
Бағым – өмір, көре алмассың, (тасамда)
Жүдегенін жүректің...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу