Өлеңдер ✍️

Басылмай жүрген шөлім бар,
Қанып ап шым-шым шұбатқа.
Көкейде – күмбір, көңілде – əр,
Отырар ма едім шуақта.
Дүние мынау дүбірлі,
Аулақта қалып, аулақта.
Қайғысыз-қамсыз күнімді,
Табыстап жасыл аумаққа –
Отырар ма едім мен, тегі,
Əлдебір үнге елеңдей,
Күнменен бірге өртеніп,
Күнікей қыз жетіп келердей.
Жауласа менің кеудемді
Жусанның иісі, жарықтық!
Ақындық, даңқ дегенді,
Жіберсем бірден тəрк қып.
Төсінде сағым билеген,
Күн батса, мұнда таң атса.
Атам бір шерткен күйменен,
Үзіліп бірге баратсам....