Өлеңдер ✍️

Сумандаған суық тіл
Жалап жатыр маңайды.
Ұры боран ұлып тұр –
Жалмап болар талайды.
Аждаһадай зәр атып,
Аузын ашқан бұ қай жын?
Жұртты жерге қаратып,
Кеткені ме Құдайдың?!
Ақ жыландар жарысып,
Жын ойнағын үдетті.
Аш бөрілер табысып,
Бір-біріне “ыр-р” етті.
«Уай, дүние-ай, деді шал, –
Көрмегенім осы ма?
Ары салма, бері сал,
Шемен жүрек, шошыма.
Жұт деген де жалмауыз –
Кетер өзі тойғасын.
Әне, саған салды ауыз,
Байқа... жұтып қоймасын...»
...Боран, боран ұлып түр.
Қалтырадым мен тоңып.
Боран, боран ұлып тұр,
Барам неге өртеніп?