Өлеңдер ✍️

Ақырын!
Асау жастық ашынбағын,
Басыңдағың – жырларың – асыл жарың.
Асыл жардың кеудесі басылғанын
Көрмей-ақ қой,
Қайғы бұл – жасыл жалын.
Жасыл жалын өртесе өр кеудеңді,
Ажалдың аузынан көр ақын жанын.
Ашынбағын, ей Жастық, аһ ұрмағын,
Нөсерлет!
Ойнат жырдың жасындарын.
Кеудені кернеп шығып атылды ағын,
Ашылмағын, ақ нөсер,
Басылмағын!
Жалының жалмап өткен арыстанның
Естиін ақырғы рет ақырғанын.
Естиін екпініңнен толқып теңіз,
Толкынып тастағында сапырғанын.
Ей, Жастық ер едің ғой,
Сері едің ғой,
Көрсет бір кең дүниеге ақын барын.
Білсін Жер,
Білсін дүние,
білсін-білсін,
Селдетіп мен қояйын дүркін-дүркін.