Өлеңдер ✍️

Сыңсиды жел бір әнді сызылдырып,
Көрсетпейді қыз-қайың қымыз қылық,
Менің-дағы кеудемді кесіп өтті,
Құбыладан күлаған бір ызғырық.
Тұрушы еді-ау көгімде жұлдыз еріп,
Жүруші еді-ау жанымда бір қыз еріп.
Күлдірлетіп күреңге мінбей жатып,
Күйген саусақ секілді күлдіредік.
Сыбырыма сыр қосты сыңсыған жел:
«Таяп калды, батырым, тыншығар жер”.
Сыңсыған жел – сынықшыл, не біледі,
Құлшына бер, көңілім, құлшына бер.