Өлеңдер ✍️

Жаздың таңы, мінеки, келеді атып,
Сәл ертерек қалмағам неге жатып?
Әубәкіров айтқандай анау жылы,
«Көз майымды қылдым ба көже-қатық».
Әне-міне қызарып күн шығады,
Тү-у алыстан бір ғажап үн шығады.
Боп-боз болып тұр екен Ай бейшара,
Әлгі үн соның, мен білсем, сыңсығаны.
Мұңын мұңдап көп тұрдым жесір Айдың,
(Жесір Айдың жүзінен шошымаймын).
Шым-шым етіп жүрегім шаншып кетті,
Кейде-кейде мен неге осылаймын?