Өлеңдер ✍️

  22.05.2022
  138


Автор: Әбубәкір Қайран

Қараңғыда

Түн қараңғы.
Тым караңғы.
Қараңғы,
Қараңғылық алдайды екен адамды.
Терек діңін кісі екен деп қалдым мен,
Жапырағын құс екен деп қалдым мен.
Түн қараңғы,
Тым қараңғы.
Қараңғы,
Қараңғылық арбайды екен адамды.
Терек діңін тебіреніп сипадым,
Шықты сонда жапырақтан шипалы үн:
“Көптен бері елеген жоқ бізді ешкім,
Жақсы жігіт, келді ме әлде тілдескің?”
Жауап бердім:
«Жастығымды сағындым,
Жапырақтай пәктігімді сағындым.
Өмірімді құрметтеймін өзімнің,
Өміріңді құрметтеймін бәріңнің»
Жапырақтар қуанысты қол соғып,
Мен күрсіндім...
Шаршадым ба жол соғып?...




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу