Өлеңдер ✍️

Маған ауыр қоштасар шақ –
Қарт әкемнің кемсеңі.
Маған аян от басар шақ –
Қарт әкемнің ертеңі.
Маған ыстық қарт әкемнің
Астындағы торы аты
Ол ішінде бар қатердің
Қартпен бірге болатын.
Ауырғанда дейтін әкем:
«Мінейінші атқа мен.
Құлыным-ау, қамшым қайда,
Қайда апарып тастап ең?
Әкем кетіп бара жатыр
Айғанға, не Шүрекке,
Ілеседі атпен қатар
Ақ құрығы білекте.
Тұрушы едім ұзақ қарап,
Ұзақ қарап артынан.
Оралар деп дерті тарап,
Ай туғанда балқыған...
Мен әкемді көргім келіп,
Ылғи аңсай беремін.
Отыр ма екен таспа кесіп,
Үнсіз тосып кезегін.