Өлеңдер ✍️

Күнәһарға бұ жалғанда жоқ жаза,
Осы дерсің шалқақтаған шаһзада.
Былық-шылық, көрсең ісін істеген,
Үсті бірақ мұп-мұнтаздай тап-таза.
Өрістетіп жылпостықтың жүйесін,
Арамдық пен қулық тапты үйлесім.
Қарап бұған қорықпайтын құдайдан,
Осы жазған атеист деп түйесің.
Алшаң басып жан жағасы жайлауда,
Тіршіліктің бар қызығын шайқауда.
Жарбаңдайды жылмың қағып жандайшап,
Бұраңдайды қылмың қағып сайқал да.
Аңқау мұндар үлесінен қағылып,
Ақ үй жаққа келгіштейді ағылып.
Жақтыра ма капитализм жабайы,
Әділетті содан сұрар қағынып?!
Алағызып, жеріп кеше қағынан,
Айырылды жұрдай болып бағынан.
«Көксегенім осы ма еді еліріп?!» –
Деп, еңіреп жарылады ағынан.
Өркен жайған қу, сұмдардың заманы,
Желпіп ескен жемқорлықтың самалы.
Шайлығынан аспай сорлы айлығы,
Шырғалаңда отыр болмай амалы.
Күнәһарға бұ жалғанда жоқ жаза,
Осы дерсің шалқақтаған шаһзада.
О дүниеде айырысар есебін,
Күні жетіп айтылған соң жаназа..