Өлеңдер ✍️

  22.05.2022
  88


Автор: Сəбит Бексейіт

«Күн» дұғасы

Әр күн сайын таң атқанда арайлап,
Күншығысқа күнбағардай қарайлап,
Жанарыммен жаһан жүзін аймалап,
«Күн» дұғасын тұрам іштей қайталап:
– О, Тәңірім, тұрса осылай сөнбей күн,
Жансарайым жарқын болса – төнбей түн,
Түптің түбі, сан миллион жыл өтіп,
Күн сөнеді дегенге мен сенбеймін.
Терістікте ерісе де сең мейлі,
Асқар таудан ағылса да сел мейлі,
«Озмыш жоқ, – деп
тұрсам дағы, – жазмыштан»,
Заманақыр боларына сенбеймін.
О, Жаратқан, бір өзіңе сенемін,
Сол сеніммен сау-сәламат келемін.
Жаратылыс – жұмбағы мол құбылыс,
Жараланса, табарсың бір Сен емін.




Әлеуметтік желілерде бөлісіңіз:
Facebook | VK | WhatsApp | Telegram | Twitter

Пікір жазу