Өлеңдер ✍️

Дүние тұр әзірше...
Дүние тұр.
Желеп, жебеп тұрғандай Ұлы Ие Бір.
Төбемде – Көк,
Қара жер – табанымда,
Тәуба деймін осынау күйіме дүр.
Дүние бұл толассыз ұлан дүбір,
Қуаты – От тылсым бір,
Шуағы – Нұр.
Мелдектеген бөленіп мейірімге,
Жас-жасамыс жадырап, қуанып жүр.
Дидарына тәнті боп
Дүниенің,
Әр сәтіне тірліктің сүйінемін.
Жаратқанның риза боп тартуына,
Шапағатты жүзіме үйіремін.
Сүйінемін
Тұрғанда құйылып нұр,
Нұр жауды деп аспаннан сиынып бір.
Дөңгеленген дүние – би алаңы,
Айлы кеште қыз-жігіт жиылып тұр.
Оралыңның барында ойна да күл,
Жұпар иіс, шат жүздер... айнала гүл...
Ойнай білсең жөнімен ешкім сөкпес,
Дегенменен бір мезет ойлана біл.
Ойлана біл бір мезет, толғана біл,
Қуат берсін бойыңа қонған ақыл.
Отыз күн ойын өткен соң,
Қырық күн той,
Парасатқа жеткізсін мол талабың!
Уақыт шіркін тоқтаусыз зауылдайды,
Жадырайды табиғат, жауындайды.
Жаратылыс үнемі қозғалыста, –
Дамылдайды бір мезгіл, дауылдайды.
Малынса да Адамзат нұрға мұнша,
Тірлік кешер әр пенде бұйырғанша.
Албырайды жүздерін Күнге тосып,
Балбырайды Дүние тұрғанынша.
Дүние тұр әзірше...
Дүние тұр.
Сақтап оны тұрғандай Ұлы Ие Бір.
Дөңгеленген дүние – алып сахна,
Күмбірлейді, шалқиды ән-күйлі Өмір!