Өлеңдер ✍️

Неткен азап шақ еді бұл, жаным-ау,
өлі су боп кетті ме екен, қаным, ә?!
Мен бұл кезде қорықпаймын өлімнен,
жақын тартып өмірді де таныман.
Танымаймын алысты да, жуықты,
сезінбеймін ыстықты да, суықты.
Ішқұсалық қылша мына мойнымды,
көрінбейтін қыл арқанмен буып тұр!
Қыл қысқасы: халім менің құрып тұр,
жүргендеймін мына өмірді сүріп құр.
Миымда – ой, жүрегімде – сезім жоқ,
денем дел-сал, тастағандай ұрып бір.
Дәтке қуат бола алмайды жень-шень де,
көзім күлмес, көтерілмес еңсем де.
Торға түскен арыстандай аһ ұрып,
ішқұса боп отырмын мен кеңсемде!