Өлеңдер ✍️

О басында тұтас едi құрлықтар,
Бес бөлек боп талқан болды, бұзылды.
Түсiнген жан түптiң түбi бiр құптар, –
Ұшқыр қиял тың теңеулер ұсынды.
Құрлықтарың – ағып кеткен миымдай,
Қу жанымды тартқылайтын жан-жаққа.
Жаратқанға жүре алам ба сыйынбай,
Алла – бiреу, жортпас ойым сан-саққа.
Бiр басымда бүкiл жердiң бейнетi,
Жер сiлкiну – ми шайқалу деп бiлем.
Ойқы-шойқы жалпақ бетiм – жер бетi,
Тым ұқсаспыз: тектi туар тектiден.
Кесек маған лақтырылған тасадан –
Бiр соғылар кометасы Галлейдiң.
Жарылыс па – қан құйылу, жасаған,
Жанымды алсаң ұрып-соғып, ал мейлiң.
РАТАН– құлақ дыбыс аңдап Ғаламнан,
Ертелi-кеш елеңдейдi қалқиып.
Адам – Жерден, Жер аумайды Адамнан,
Құс жолына қарап жатыр шалқиып.