Өлеңдер ✍️

Сән-сымбатың дегбірімді қашырды,
Сақтап жүрген бір құпиям ашылды.
Сәмбі талдай солқылдаған жас ару,
Сән-сымбатың дегбірімді қашырды.
Сәмбі талдай солқылдаса балғын тән,
Саз-сырнайлы ән естимін шалқыған.
Сал-сері боп сайран салмай неткенім,
Сәмбі талдай солқылдаса балғын тән.
Балғын денең көздің жауын алады,
Баурап, арбап бірте-бірте сананы.
Балқып тұрар, шалқып тұрар кез қайда,
Балғын денең көздің жауын алады.
Балғын денең баурап алды сезімді,
Беймазамын, сағынып жас кезімді.
Байрон болып сайран құрып кетсем бе,
Балғын денең баурап алды сезімді.
Жан-жүректі баурап алды наз күлкі,
Жаймашуақ нұрлы шақтай жаз күнгі.
Жаһан маған бар пейілін төккендей,
Жан-жүректі баурап алды наз күлкі.
Жүрек – жырға, жанар – нұрға бөленді,
Жан шуағым, қалай қоям өлеңді?!
Жыр бар жерде сиқырлы бір сыр да бар,
Жүрек – жырға, жанар – нұрға бөленді…