Өлеңдер ✍️

Фәниде бұл рахат өмір жоқ тегі,
Пешенесі пенденің ол көктегі.
Күннен күнге көміртегі көбейіп,
Тапшы болып бара жатыр оттегі.
Өткел бермей қойды кезең өтпелі,
Риза біреу, енді біреу өкпелі.
Әркім мұңын шертпе күй ғып шертеді,
Арын қайда асау күйдей төкпелі?!
Фәниде бұл тыныш өмір жоқ сірә,
Жаратқаннан мейлің көптен бақ сұра.
Жауығады жау іздеген бір жынды,
Дос боп кеше құшақтайтын қапсыра.
Бір аусар жүр абайсынып, қасымсып,
Өзгелерден өктемсініп, басымсып.
Ауру әйел арумын деп шаптығып,
Жәллабың жүр сұңқар шүйген лашынсып.
Әзәзіл жүр Иса жолын қуғансып,
Ізгіліктің жаршысы боп туғансып.
Сұрланады қанын тартып ішіне,
Жымияды бар күнәсін жуғансып.
Сауатсыздар сауаттыға жөн айтқан,
Ауқатсыздар ауқаттыны қоңайтқан.
Оңнан-солдан, ойдан-қырдан ой ұрлап,
Дәлдүріштер дәлдүрішті молайтқан.
Бір бірінің басқан ізін аңдыған,
Бақастардан іс көрмейсің мандыған.
Жетпейтін қырт өз ақылы өзіне,
Қалың елге ақылгөйсіп тантыған.
Кірмелер жүр ірісініп, шоңсынып,
Жалпақ жұртқа жотасынып, жонсынып.
Елірме жүр астамсынып, паңсынып,
Қоңсы қонған қараша елді қомсынып.
Елді жөнге сала қоймас балағат,
Есті сөзден болар сірә шапағат.
Қыран құстай дүр сілкініп, ширығып,
Өр тұлғаңды тік ұста сен, Қағанат!