Өлеңдер ✍️

Шықтым мен жолға тың ізбен,
Соқпақты соны құм түзген.
Адаспай түнде жүремін,
Бағдарлап жолды жұлдызбен.
Сонармен жолға шықтым мен,
Сүрлеуді соны шық түзген.
Кездесіп жолда сан бөгет,
Күрестім қатер мықтыңмен.
Сапардың басы – мейрам деп,
Дөңгелеп билеп айгөлек,
Кіршіксіз болды көңілім,
Болса да кіршең ақ көйлек.
Болсам да кейде ерке тым,
Ісім жоқ көрмес ел бетін.
Қиянат қылса біреулер,
Мейірім болды медетім.
Сайран деп сапар ортасы,
Баурады думан ордасы.
Жаманның болдым қас жауы,
Жақсының болдым жолдасы.
Төгілмей арым, ұятым,
Бұйырған бойға сыятын.
Арандап қала жаздасам,
Сабырым – сардар тыятын.
Сапардың соңы – ойран ба,
Қайраңдар кеме қайраң ба?!
Сайран да қалды жайына,
Жайына қалды тайраң да.
Қалған жоқ кеміп айбатым,
Тойтарам дұшпан ғайбатын.
Қаламым қолдан түскен жоқ,
Қайраңда қуат – қайратым!
Арманға сапар – сонарым,
Айдынды көлім, шалқарым.
Тұлпар боп жүйткір жазығым,
Қыран боп самғар заңғарым.
Өткенге, жаным, өкінбе,
Салауат еткей бекін де.
Қанағат қылып бүгінге,
Аманат қалдыр ертеңге.
Мейірім – медет мейрамда,
Сабырым – сардар сайранда,
Қайратым – қуат қайраңда.
Жайраңда, жаным, жайраңда!
Ақынның асыл арманы –
Бақыттың қонар заманы.
Сағдидай ұзақ жол жүрген,
Бастайын Сонарнаманы…