Өлеңдер ✍️

Мешітте тәубаның таңдары,
Тірліктің белгісіз ар жағы...
Қара жер қойнында ериді,
Пенденің қар-жаны...
Жанымның көгершін құстары,
Белгісіз қай кезде ұшқаны.
Қона алмай жүр ме екен бақтарға,
Жібермей жүр ме екен аспаны?...
Далада шашылған тағдырлар,
(Балаға тән емес бір мұң бар...)
Ақпаным аялдап көп тұрды,
Ажалдың қақпаны кімді ұрлар?!
Таудан да тәкәппар көрінген,
Ақын да көшеді-ау өмірден.
Фариза-поэзиям жоқ енді...
Көре алмай көп жүрмін өңімнен.
Іздедім, салтанат кештерден,
адам боп жүруші ем ес білген.
Өмірді ертегі деп ойлап,
Ертегі емесін кеш білгем
Үйімде үміттің жырлары,
Байқалмай қалады мұң бары...
Ауаны нұрменен сөйлеткен,
Бұл үйдің кешкентай ұлдары!
Анасы біртүрлі күйге еніп,
Жүрегін іздейді түнге еріп.
...Мен осы бақытты шығармын,
Армандап алған соң үйреніп...