Өлеңдер ✍️

Бір күніне үміт байлап бір күні,
Таңмен шетке ысырылды бір түні.
Тірлік үшін атқа қонған тұра сап,
Жарқын-жарқын естіледі жұрт үні.
Жалғыз сөзбен дейміз мұны – тіршілік,
Оятады таң арайлап, күн шығып.
Жанбағыстың ілеседі көшіне,
Біреу баяу, біреу әне, құлшынып.
Көрдің бе бұл тіршіліктің жарысын –
Біреу шабар басындағы бағы үшін...
Біреу қорғап ар-ұяты, намысын...
Біреу санап, пайдасы мен табысын...
Енді біреу арпалысып жаны үшін...
Ал, біреулер жоқтап асыл арысын...
Азап шегіп біреулердің ары шын...
Бәске тігіп барын біреу, тақ үшін...
Жарысады күні бойы далақтап,
Оған-бұған қолын созып, алақтап.
Ал, біреулер жасап алған «пейішті»,
Шаңырағы – фәнидегі «жанат бақ».
Шыққан күннің белгілі ғой батары,
Тағы да анық, ертең қайта атары.
Кешке дейін сиреген бе қатары?
Біреулердің тұйықталып сапары...
Таңнан – кешке, болды оқиға не түрлі,
Біреу толды, біреу аздап кетілді.
Кешкі астан соң, бас қоямыз жастыққа,
Жаратқаннан тілеп таңға жетуді...