Өлеңдер ✍️

Арман көп қой, белгісіздеу дерегі –
белгісіздеу жаққа ертіп келеді.
Қайта-қайта арт жағыма қараймын,
керек болып дана-қиял көмігі.
Көрген жоқпыз төзім күшін үнемдіп,
енді уақыт надандықты жүр емдеп.
Жорта-жорта сіңіріміз созылды,
жүз жыл жүрер жолды
бір жыл жүрем деп.
Сәл жетілсек асып-тасып той қылдық,
қой дегеннің өзін мінеп, қойдырдық.
Ерік беріп тойымы жоқ қарынға,
қанағатты қалтаға сап тоздырдық.
Дәстүр-өзен ағушы еді тұнып-ақ,
кетті заман ыңғайына бұрып ап.
Миллиондар жұмырына жұқ болмай,
мешкей отыр ми ішіне кіріп ап.
Қайда барып, кім болады ұрпағым,
қай жолменен тоздырады ұлтанын?
«Өңкей қиқым, бас-басына би болған,
кім ойлайды қара үйдегі жұрт қамын?!