Өлеңдер ✍️

Алтын ғасыр – өтіп кеткен
ақындардың дәуірі,
өлең болып жаратылған
жүрегі де, бауыры,
өлең болып тербетілген
самал желмен гүлдері,
өлең болып төгілетін
көктен нөсер жауыны.
Алтын ғасыр адамзатқа
келе ме енді, келмей ме,
бар санамыз поэзия нөсеріне шөлдей ме?
Аузын ашса ақтарылған
бар арманы өлең боп,
жаңа Абай мен Пушкиндерді
көре ме жұрт, көрмей ме?
Саясаттың ғасыры бұл –
керек басқа адамдар,
керек оған шаш ал десе,
бас алатын надандар,
керек оған билік салған
рельстен шықпайтын,
пойыз- халық, аңдап сөйлер,
аңдап басар қадамды әр.
Керек емес саясатқа поэзия – тәтті арман,
әр тамшысы ғашықтардың
жүрегінде сақталған.
Саясатқа керек емес өлеңің де, өнерің,
Керек оған өз қаруы – саясатпен оқталған.
Алтын ғасыр – мен көрмесем,
көрер сені ұрпағым,
түсінетін, қадірлейтін Поэзия сұлтанын...
Өз жанымды отқа салып,
арпалысып келемін,
сол дәуірге жеткізсем деп,
аман-есен жыр тағын.