Кішішыған мектебінің түлегі,
Ережепті бүгін әлем біледі.
Рақымбек әкесі мен Әлімқан,
анасының қабыл болды тілегі.
Сүт кенжесі жігіт болды ақылды,
ажыратар алыс пенен жақынды.
Балалықпен айтушы еді «тентегі»:
«әке сенің шығарам деп атыңды».
Періштелер «әумин» деген шығар-ау,
Жақсы сөз де жақсы ойдан туар-ау.
Тереңінде жалыны бар болған соң,
жігітке тән арман жолын қуалау.
Адамзатқа аспан емес, Жер мекен,
Қандай ұлы құдіретке сенді екен!
Балғабаев Ережепті бүгінде,
елімізде білмейтіндер кемде-кем.
Жүрегіне алау жаққан наз-арман,
асып түсті тағдыр берген тажалдан.
Қолы шипа нейрохирург дәрігер,
қанша өмірді алып қалды ажалдан!
Қанша жанның аштың үміт-бұлағын,
(бастан кешкен жаратқанның сынағын).
Сені ибн-Синадан кем көрмейді,
жаққаннан соң өзің өмір-шырағын.
Биіктерге алып шықты нар-талап,
алпысқа да келдің алғыс арқалап!
Өмір үшін күресіңді жалғай бер,
алпыстағы Ер
дейсің қалай шаршамақ...
Өмір силар елге жүрек-жарығың,
күткені Сен, науқастардың бәрінің...
Жетпіс, сексен, тоқсаныңды тойлайық,
мақтанышым, қырыққасқа бауырым!
