Өлеңдер ✍️

Дала бұл, өрнектелген сары сағыммен,
Көк аспан көз жеткісіз, жан-жағым кең.
Тауларым өркеш-өркеш, өр мінезді,
Шөлдерім кестеленген нарша құммен.
Көгінде қыран ұшпас дала бар ма?
Тағдырдың қара жолы барады алға.
Бұлбұл мен сандуғашқа ұқсаймын деп,
Шулайды қара қарға, ала қарға.
Дүние кезегімен деген екен,
Ұрпағы өз жеріне неге бөтен.
Қидың да қиыршығын азық етер,
Сауысқан, байғыздар да керек екен.
Әрненің өз орнында өрнегі бар,
Аққулар көкте ұшқанмен, көлге құмар.
Ешкім де періште боп туған емес,
Тірілердің бәрі де пенде шығар.
Қисықты түзер өмір тезі ғана,
(түзелмесе, көр түзер, бар ма шара).
Әркімнің өз жарағы өзіне сай –
Дананың өзі емес, сөзі дана.