Өлеңдер ✍️

Өмір өгізаяңмен өтіп жатыр,
Бірдеңелер жасаймыз жетіп ақыл.
Бұл фәниде дәм-тұзы таусылғандар,
Кәрі демей, жас демей кетіп жатыр.
Кеткендерге көз жасын сығымдап ап,
Тіршіліктің келеміз жүгін қалап.
Тірі дүние, сен неткен ғаламатсың,
Бірің манат болғанда, бірің жанат!
Таңмен бірге таласып нұр құшамыз,
Көңіл шалқып, аққумен бірге ұшамыз.
Ол құшқанды мен неге құшпаймын деп,
Тіріміз ғой өйткені – жұлқысамыз.
Тіріміз ғой, оны да, мұны айтамыз,
Ренжітіп біреуді, мұңайтамыз.
Дүние деп, байлық деп, мәнсап қуып,
Аяғында бақиға құр қайтамыз.
Өмір деген білінбей өтеді екен,
Бәрінің де ақыры жетеді екен...
Арманыма қол созым қалып едім,
Тұра-тұрса азырақ нетеді екен...