Өлеңдер ✍️

Кездестіргей көңілдің теңін Алла,
Ақтарысар өмірдің кенін ол да.
«Тең-теңімен» дегеннің мәнісі кең,
Аттың нарқын түсінер бөрі бар ма?!
Әр көкейде жүрмей ме жетім дәме,
Көрсеткенде білерсің бетін бәле.
Қырда қиқу, ойда ойран – дүмекпенен,
Бара жатар бұ жалған өтіп әне.
Тасқа барып ұрынса басың анық,
Қулар жүрер құлағын басып алып.
Мына байғұс сүрініп, мүлт кетті-ау, деп,
Мүсіркейтін жан шықпас қасына алып.
Тіліменен дейтін бар «қарық етем!»
Туысың да бірге өлмес – жаны бөтен.
Өзгенікін қайтесің, өзіңе сен –
«Жаман шапан кедейге жанымен тең».
Дегізіп, «мына боздақ қандай керім»,
Басыңды бағалатар маңдай терің.
Көп дүрмекке ілесіп көлге түспе –
Болмаса ар жағыңда таудай сенім.