Өлеңдер ✍️

Жағам бар деп жүргенде, жағалармын,
Атақ, байлық айтары ағалардың.
Өнегелі сөз айтар, өрісі кең,
Қайда қалды үлгісі бабалардың.
Ол заман да қазақтан өткені ме?
Жағамыздың «қисайып» кеткені ме?
Байу болып барады басты мақсат,
Жаңа өмірдің көз салсам бөктеріне.
Ол да керек әрине, бәрімізге,
Әніміз де жарасса, сәніміз де.
Ақша қуған айлакер боп шықпасақ –
деп қорқамын, жасымыз, кәріміз де.
Бүгін соның елесі көрініп жүр,
Байысам деп бәрі де желігіп жүр.
Бірін-бірі жақтырмай бүтін қазақ,
қала болып, ауыл боп бөлініп жүр.
Сол қалпында қалса екен елес болып,
өте шығар сырғытып, белес болып.
Ал, әйтпесе, байлыққа о заман мен,
бұ заманда бола ма өңеш толып.
Әдет-ғұрып, дәстүрге қайтып келсек,
Ата жолын ұрпаққа айтып берсек.
Жаңа ғасыр – жас ғасыр қойнауына,
Төрт құбылаң сай болып, шалқып енсек!
Ақыныңның арманы болар ма еді!
Алау болып үміті жанар ма еді!
Дана елімнің, ақ көңіл «бала» елімнің,
Басына бақ мәңгіге қонар ма еді!