Өлеңдер ✍️

Көтерумен тіршіліктің салмағын,
Күндерімді күндеріме жалғады.
Қас шақырса қасарысып бармадым,
Дос шақырса домалаңдап қалмадым.
Көрдім талай қызығын да, бұзығын,
Жүрегімді кернегенде «қызуым».
Серігім деп сенім артып, түз ұлын,
Құшағында табылдым бір қызының.
Көрдім талай көктемінің нөсерін,
Көктем келсе құрақтай боп өсемін.
Тұлпарымды тұмшаладым, тұмарлап,
Қосақтамай біреулердің есегін.
Сары алтындай көрдім сары күзін де,
Сары жалқан жыр, жатыр сайрап ізімде.
Арулардың кеудесінде жүзім бе –
Қымсынады қолым созсам үзуге.
Өмірімнің көрдім қысын, жазын да,
Жүректердің жаттым шалқып сазында.
Түсінгенім, тіршіліктің кілті,
Арудың бір күлімдеген назында...