Өлеңдер ✍️

Бір болғанмен қазақтың туысы Алла-ай,
Бір-біріне «бауыр» деп жұғыса алмай,
Туыстан да жақын боп «жүріс» қандай,
Шығыса алмай жүрміз-ау, ұғыса алмай.
Сөзімізге ісіміз неге бөтен?
Қан тартпайды қанына деме көкем.
Қандастықтан қаймыққан қара ниет,
«Сыйласқанға – жат жақсы» деген екен.
Жалау етіп бұл сөзді жанымызға,
Қарсы шықтық бір кезде «қанымызға».
Қазаққа қазақ қастық қылған күндер,
Қалып қойды таңба боп арымызға.
Қысқа кесіп үмітті күзегенбіз,
Соны ойлап ұяттан жүз өлерміз...
Мәңгілік ел болуға қадам басып,
Сөз түзелді, біз де енді түзелерміз.
Жақсымызға жан тартып ұлықтайық,
Құйса толмас құлқынды «құлыптайық».
Жердің қайсы шетінде жүрсек-дағы,
Қанымыз бір екенін ұмытпайық.