Өлеңдер ✍️

Бұл әлемнің жік-жік болған,
қатпарынан не таптым?
Сақылдайды сақ-сақ күліп,
ақтарылған апат күн.
Бүгінінен аса алмаған,
пенделерің, Жаратқан,
Етегіне жармасады,
есі кетіп атақтың.
Өзімшілдік өрекпіп тұр,
өзегінен у тамып,
Жалпақ жерде жүргенде көп,
Кімді жатыр кім танып?
Менмендіктің мешел ойы:
«Мынау көркем дүние,
Менікі ақыр болмайды екен,
Оған да жоқ...Құрталық!»
Адам азған,
Сана тозған,
Көрін қазған пенделер.
Алла солай жаратқан соң,
Жер де марғау дөңгелер.
Азғандардан, аң да бүгін,
Мейірімді секілді –
Ырызғысын үлестіріп,
үйірімен тең бөлер