Өлеңдер ✍️

Томпаңдап жүрміз, тойып бүгін біз,
Уақыт қайда ойлайтын?
Заманның біздер «ойыншығымыз»,
Жүйкеңді бұрап ойнайтын.
Тоқ болғаннан соң, мұңың да аздау,
Құбылтып құрғақ сөзбенен.
Санаңды сүйреп салса да қозғау,
Қараймыз марғау көзбенен.
Не пәле бұған жетпейді екен?
Шырылдап отқа түсердей.
дейміз ғой, неге кетпейді екен,
Шындық деп, жоққа күшенбей.
Тоқмейіл жүрек, тоғышар ниет –
«Өзімде болса болғаны».
Бір-бірін неге жанұшар сүйеп?! –
Өзгенің «күңгірт» арманы...
Тоқшылық саған тойынған құлмыз,
Маужырап, болбыр денеміз.
Ойыншық болып, сөреде тұрмыз,
Бұрасаң ән сап береміз...