Өлеңдер ✍️

Басқаларды кінәламан сорыма,
Бақыт әне, түспей кеткен қолыма.
Бар қазынам басымдағы мұнар мұң,
Мұнар қуған бір дәруіш шғармын.
Сағынышым сары күздей самсаған,
Мен бармын деп
барша жұртқа жар салам.
Сен деп туған сері көңіл бір Ақын,
Жонын төсеп жел өтінде тұратын.
Бар арманы – болу саған ықтасын,
Жанын оның ұқсын, мейлі, ұқпасын.
Түсінгісі келмегеннен түңілмей,
Қалса деді Қараорманым бүлінбей.
Сен бүлінбей,
сен сүрінбей жүрсін деп,
Табаныңа батқан шөңге,
маңдайыма кірсін деп.
Құрақ ұшқан Мәжнүнің мен едім,
Қасиетті Қараорманым сен едің.
О, туған ел, тұрымтайдай ұлың ем,
Қырға салсаң
«қың» демейтін «құлың» ем.
Өтсем деп ем азабыңды арқалап,
Өлтірсе де өгей Тағдыр балталап.
Қызық іздеп
құнықпадым құлшынып,
Шекпенімде тердің исі тұр сіңіп.
Қадіріңді қаймана жұрт білсін деп,
Жүрегің боп соғып едім дүрсілдеп...
Түсінбесе бәз біреулер, түңілмен,
Ертең қызық деп түсінгем бүгіннен.
Қараорманым, мен өзіңе жүгінгем –
Аялауға жаралғанмын жырыммен!