Өлеңдер ✍️

Арман далам, абыз далам, паң далам.
Сағымыңмын құладүзді шарлаған.
«Отыз жеті кереметтің» ішіннен,
Ойланбай-ақ, мен өзіңді таңдағам.
Жон арқаңда талай жүйірік көсілді,
Көсілді де тағдырлары шешілді.
Сырт қарасаң, көзге қораш көрінген,
Құлагермін дүбірлеткен төсіңді.
Бабаларым берген мұра-байлықтай,
Қалап алғам жан-жүрегім шайлықпай.
Құлагердей құшағыңнан табылам,
«Батыраштың» балтасынан қаймықпай.
Қызғаныштан күйсін, мейлі өртенсін,
Сен мен үшін бәрінен де көркемсің.
Ерменің мен жусаныңның исімен,
Өзегіме өлмес қуат бергенсің.
Мен ұлыңмын сол исіңнен нәр алған,
Топырағыңның түйірінен жаралған.
Болашақтың шақырғанда таңы алдан,
Сендегі өткен күндерімнің бәрі арман!
Саған арнап барымды да, нарымды,
Жыр жазамын өзеніңдей арынды.
Шырылдаған, үмітіңе ілініп,
Бозторғайым деп білгейсің жанымды.
Ал жүрегім...
Сен деп соққан жүрегім,
Сен деп жырлап өтетінін білемін.
Тас қияңда қыраның боп самғаған,
Өрлігіңнің белгісі боп жүремін.