Өлеңдер ✍️

Бәсіре еттім о бастан жанымды арға,
(бұйырта гөр жұртыма барымды Алла!)
Дала жырын ғасырға тәбәрік қып,
Шашу етіп шашамын жаным барда!
Сүйеу етіп сүрінсем Пір-Құтыңды,
Үйренгемін сұңғыла сыр күтуді.
Сары Далам, сағыныш-мұңым болдың,
Төрт құбыла түйіссе – бір бүтін-ді.
Бүтін болсын жырың да, сырың далам,
Талай дұшпан қол сұғып жырымдаған.
Көк бөрідей ұлыған көкке қарап,
Бесік жыры секілді мұңың маған.
Қырқалардан гүл теріп қаласа кім,
Еске алуға құқылы бала шағын.
Құлан еді ұрпағың... Жылан болып,
баратқандай қинайды болашағың.
Тұманданып, белгісіз халың-мұнар,
Жан қалды ма, құдай-ау,
жаныңды ұғар?
Табыс қуып талтаңдап жүргендердің,
Көксегені тәңірге мәлім шығар?!
Күдігі көп ақынды жүдетті арман,
Жыр жазатын шапағат тілеп таңнан.
Түлкібұлаң дүние, түңілдірме,
Жатқандай боп
дайындап түнекті алдан